Bir yılı daha geride bıraktık, kısaca söyleyecek olursak geride bırakılan bir 365 gün daha....
Acaba, geride bıraktığımız bir yılın ardından kendinizle bir muhasebe yapabildiniz mi?
Ben de aynı soruyu kendime soruyorum,
"Acaba, ben bunun hesaplaşmasını yapabildim mi?" diye.
Belki konuya şöyle devam etmek gerekir;
Sizlerle son 53 hafta boyunca aralıksız yazılar paylaşmaya çalıştım. Yazı yazmamdaki bu istek biraz içgüdüsel, biraz yaşadığım tecrübelerden ve bildiğimi zannettiğim bazı bilgi kırıntılarını sizlerle paylaşma arzu ve isteğinden kaynaklanıyor.
Seçtiğim konular ağırlıklı olarak kişisel gelişim ve ruhsal dünyanın çok da bilinmeyen veya gizemli gelen tarafları idi.
Burada bir itirafta da bulunmam gerekir ki, yazılarımın bir çoğu elle tutulur, gözle görülür, yani fiziki alemle ilgili olmayan konular olduğu için anlatması ve ifade etmesi zor konular oldu.
Bütün bunları, yaşadığım ruhsal alem yolculuğum yanında, yol boyu öğrendiklerim ve yaşadıklarımla sentezleyerek kaleme almaya çalıştım.
Aslında anlatmaya çalıştığım ve sizlerle paylaştığım şeylerin çok önemli bir kısmı kendi yaşadıklarımın yazıya dökülmüş haliydi.
Eminim şimdi birçoğunuzun aklına şöyle bir soru geliyor;
"Peki, bütün bunları yazdın ama yazdıkların içinde hangisini, ne kadar başardın veya hayatına uyguladın?"
Hepimizin bildiği bir gerçekten yola çıkarak akla gelen bu soruyu şöyle cevaplamak istiyorum. Evet, kelimelere dökmek, anlatmak, bilgiyi paylaşmak başka, bütün bunları uygulayıp yaşama yansıtabilmek başka bir şey.
Ben bunları yaşamımda elimden geldiğince uygulamaya çalışıyorum.
Yazarken ve yazdıklarımı sizlerle paylaşırken bir şeyin farkına vardım. Bütün yazdıklarım nerede ise bir yerde kendimle de konuşma, hesaplaşma, sizlere hitap ederken aslında bildiklerimi ve deneyimlediklerimi, kendime tekrar hatırlatmadan öte şeyler değildi.
Daha doğrusu, aynada tekrar tekrar kendime bakmak, kendimi daha iyi tanımak, ne olduğum, kim olduğum sorularına cevap aramanın tam da kendisiydi. Çoğu zaman sizlere bir şeyleri anlatırken, aslında kendime kendimi anlatmaktan başka bir şey yapmadığım idi.
Bir bakıma iç dünyanın kapısını kendime açma, bir farkına varma, her farkındalıkta yeni bir kapının açılması ve bir adım daha öteye geçebilme arzu ve isteği, ilerledikçe gelen cesaret ve daha fazla araştırma, öğrenme ve yaşamda uygulayabilme şansı.....
Kısacası, tıpkı domino taşı örneğinde olduğu gibi zincirleme bir reaksiyon etkisi de diyebiliriz.
Ruhsal dünya yolculuğu ve tekamül uzun ve zor bir yolculuk. Yolda bir çok yol gösterici ve yardımcıya ihtiyacınız olacak.
Şimdi isterseniz bunların neler olduğuna bir bakalım;
Yazılarda çokça bahsettiğim ve tekamülün anahtar kelimelerinden "Kendinle yüzleşme" için ruhsal dünya alfabesinin başlangıcı da diyebiliriz.
Yeni bir başlangıcın, bir umudun, bir başka dünyanın kapısının eşiği de diyebiliriz.
Yazılarımı yazarken hissettiğim ve bugün itibariyle geldiğim noktadan gördüğüm manzara çok net.
Eğer ki, kendinizle yüzleşmeyi beceremiyorsanız ruhsal dünyaya adım atamazsınız, hiçbir zaman böyle bir şansınız olmaz. Bu, sanki pasaportunuz olmadan yurt dışına çıkmaya çalışmak gibi bir şeydir.
Yüzleşmeyi becerebilmek için önce içinizde derin bir istek olacak. Sonra ego denen kavramla kavganız olmayacak. Ego demişken, kısaca bu konuya da açıklık getirmek gerekir. Çünkü, ego kelimesi genelde sanki kötü bir şeymiş gibi algılanıp, bencillikle karıştırılıyor.
Ego denen şey bizi biz yapan şeylerin toplamı. Sakın ola ki, bu yolculukta egonuzu yok saymak gibi bir düşünceye kapılmayın. Aslında, ego içinizdeki ışık, tek yapmanız gereken onu parlak tutmak, yok etmek değil. Parlak tutabilmek ise kamil insan olabilmekten, ruhsal dünyanızı zenginleştirmekten geçiyor.
Ruhsal dünya yolculuğuna çıkmaya hazırlandıysanız, analitik bir düşünce yapısı yanında, biraz tolerans ve biraz da hoş görüye hazırlıklı olacaksınız.
"Akl-ı hikmet" dediğimiz şey yol arkadaşınız olacak. Salt akılla bir şeyi bulacağınıza inanıyorsanız, en büyük hatayı yapıyorsunuz demektir.
Bakın bunun neden olduğunu açıklamaya çalışayım.
Ruhsal dünyası kapalı kişiler çoğunlukla fiziki aleme sıkı sıkıya bağlı kişilerdir. Tüm değerleri fiziki alemin değerleri ile sınırlı kalır ki, sebebi de yaptıkları her şeyi akla bağlamaya çalışmalarındandır.
Ellerinde "Akıl" diye adlandıracağımız bir anahtar vardır, ancak bu anahtar hiçbir zaman tek başına ruhsal dünya kapısını açmaz, açamaz.
Yaşam felsefesini salt akıl üzerine kurgulamış insanların, fiziksel dünyanın değerleri dışına çıkabilmeleri mümkün olamaz. Onlar için bir tek öncelik vardır, o da elle tutulur gözle görülebilir şeyler, kısacası materyal dünyanın enstrümanlarıdır.
Tabii ki, şunu da açıklamakta fayda var; bu o insanların yaşam şekli tercihleri olup, hiçbirimizin bunu tenkit etmeye hakkı yoktur. Zaten ruhsal aleme kapısı açık kişiler bunun farkındadır ve onlar insanları olduğu gibi kabul edebilmeyi becerebilen kişilerdir.
Evet, ruhsal dünyanın kapısını sadece "Akıl" anahtarı ile açmak mümkün değildir. Zira, ruhsal dünya kapısında iki kilit vardır. Bunlardan birisi akıl ise, diğer kilit "Hikmet" tir. Yani, "Akl-ı hikmet"tir ruhsal dünyanın kapısını açacak olan şey....
Hikmet dediğimiz şey bir değerler bütünüdür. Olayları sadece akıl terazisi ile değil aynı zamanda hikmet terazisi ile de tartabilmektir.
Tahammüllü olacaksınız, sabır denen kelime yol arkadaşınız olacak, peşin hükümlerden arınmaya çalışacaksınız.
Tahammüllü olacaksınız, sabır denen kelime yol arkadaşınız olacak, peşin hükümlerden arınmaya çalışacaksınız.
En büyük mücadelenin kendiniz olduğunu bilip, başkaları ile kavganıza son vereceksiniz. Unutmayın gelişecek, tekamül edecek kişi biziz, bir başkası değil.
Aklımızdan hiç çıkarmamamız gereken bir şey var, herkes kendi senaryosunu oynamak için bu alemde.
Bırakın başkaları ne yapmış, ne demiş? Önemli olan siz ne yapıyorsunuz, ne diyorsunuz? Biraz yaşama böyle bakabilmeyi becerin....
Başkaları ile uğraşıp onları değiştirmek yerine, biraz da kendimizle uğraşmayı, kendimizi değiştirmeyi öğrenmeliyiz.
Aklımızdan hiç çıkarmamamız gereken bir şey var, herkes kendi senaryosunu oynamak için bu alemde.
Bırakın başkaları ne yapmış, ne demiş? Önemli olan siz ne yapıyorsunuz, ne diyorsunuz? Biraz yaşama böyle bakabilmeyi becerin....
Başkaları ile uğraşıp onları değiştirmek yerine, biraz da kendimizle uğraşmayı, kendimizi değiştirmeyi öğrenmeliyiz.
İşte bunları yapabilirsek önümüz açık olacaktır.
Şimdi, yukarıda sorduğum;
"Peki, bütün bunları yazdın ama yazdıkların içinde hangisini, ne kadar başarabildin?"sorusunu tekrar edersem, cevabım şöyle olacaktır.
"Peki, bütün bunları yazdın ama yazdıkların içinde hangisini, ne kadar başarabildin?"sorusunu tekrar edersem, cevabım şöyle olacaktır.
"Evet, bir şeyler yapmaya çalıştım, gayret gösterdim ve oldukça yol katettim ama yol uzun ve meşakkatli... başarabildim demek çok erken ve iddialı bir söylem olur, ancak şunu açık yüreklilikle dile getirebilirim:
Bütün bu yazı serüvenimde aslında geçmişte bildiğimden veya bildiğimi zannettiğimden daha farklı bir Fahir olduğumu gördüm. Kendimden sakladığım alanları aydınlatıp onlarla yüzleşmeyi öğrendim. Korkuların yaşamda en büyük engel olduğunu, bunu önemli miktarda yaratanın da biz olduğunu anladım.
Tüm kötü duygu ve düşünceden ömür denen kısa zamanda arınmak tabii ki, çok kolay başarılacak bir şey olmasa da en azından, bütün bu kötü düşünceleri elimden geldiğince kontrol etmeyi öğrendim.
Hepimizin bir enerji olması yanında iyi ve kötü enerji denen şeyin bizleri doğrudan nasıl etkilediğini gözlemledim ve kötü enerji ile baş etmeyi öğrendim.
Tüm kötü duygu ve düşünceden ömür denen kısa zamanda arınmak tabii ki, çok kolay başarılacak bir şey olmasa da en azından, bütün bu kötü düşünceleri elimden geldiğince kontrol etmeyi öğrendim.
Hepimizin bir enerji olması yanında iyi ve kötü enerji denen şeyin bizleri doğrudan nasıl etkilediğini gözlemledim ve kötü enerji ile baş etmeyi öğrendim.
Gelecek kaygısı ile yaşanamayacağını, zaman denen aldatıcı kavramın sadece şimdiden ibaret olduğunu anladım.
Sonuç olarak, eğer özetleyecek olursam kamil insan olmanın kolay olmadığını ama imkansız da olmadığını görebiliyorum. Kamil insan olmanın mükafatının çok yüksek olduğuna zerre kadar şüphem kalmadı.
En azından büyük resmin, evrenin ne olduğunu anlamaya başladım, oyunun kurallarını az da olsa öğrendim. Şimdi, sıra bu kuralları yaşama uygulayabilmekte...
Ben kendi adıma yanımda çok değerli bir yol arkadaşı ile tekamül yolunda yılmadan ve usanmadan devam etmeye kararlıyım...
Yol arkadaşımın ne olduğunu merak ediyorsanız...
Sizi merakta bırakmayayım, SEVGİ...
Yol arkadaşımın ne olduğunu merak ediyorsanız...
Sizi merakta bırakmayayım, SEVGİ...
